maandag 25 juni
Door: Louis van Hest
Blijf op de hoogte en volg Louis
26 Juni 2012 | Nederland, Hilvarenbeek
Gereden traject: Turnhout - Hilvarenbeek
(via Arendonk, Postel, Esbeek, Poppel (B), Hilvarenbeek)
Gereden kilometers: 63 totaal 5062
Het weer: bewolkt, rond de twintig graden, westenwind en GEEN REGEN!!!!!!!!
Uitgeslapen in Turnhout en om tien uur uitgebreid ontbeten, om half elf weg maar de aankomst in Hilvarenbeek is pas voorzien om half acht.
En wat doe je dan als je alleen maar een fiets bij je hebt?
Fietsen naar Oud Turnhout, Arendonk, Postel, juist voor Postel mijn fiets gepoetst, door naar de abdij, een uitsmijter gegeten.
De abdij is 's maandags gesloten voor bezoekers maar ik bel aan en word ontvangen door broeder Raf die mij koffie en cake aanbiedt.
We praten over de congregatie, over mijn belevenis betreffende de reis naar Santiago, over de congregatie in het huidige Congo, het vroegere Zaire waar broeder Raf zelf ook jaren verbleven heeft en we praten over Sokin, Trans Benz, Trans Mack, Limete, Kingabwa, de familie Achour, etc.,etc.mensen en bedrijven die we samen kennen.
Ik bezoek de tuin en de kerk en steek daar voor het Mariabeeld de echt de allerlaatste kaarsjes aan rijd via Reusel, Mierde, Esbeek richting Hilvarenbeek.
Maar ik zal dan nog 3 uur moeten wachten, dus toch maar wat extra kilometers maken en weer naar Poppel.
Ik drink bij Mieke Pap een pilsje, praat er met een aannemer over zijn reis naar Marokko en met de eigenaresse over mijn trip.
Daarna een frietje met en terug naar Beek over de Roovertse Dijk.
Juist voor de grens achter het kapelletje wissel ik van kleding, een nieuw frisgewassen fietssetje aan.
Wanneer ik de kerktoren van Hilvarenbeek zie stop ik geniet even en maak een foto.
Op de laatste meters van het fietspad probeer ik luid te zingen "I did it my way" maar mijn stem stok en ik moet er nog twee keer op aanleggen vooraleer ik het uit kan schreeuwen.
Verder en dan stop ik bij het pand van Hans en Mieke om er achter van de tuintafel de bloemen te pakken voor "ons Wilhelmien".
Ik stap op de fiets, wacht nog een minuutje en klokslag half acht rijd ik het Vrijthof op.
Een geweldig moment..........en dan die hele groep mensen voor de kerk.
Er volgt een emotionele hereniging met mijn vrouw, de kinderen, mijn twee zusjes, een nichtje en twee zwagers.
Ik nodig de groep uit om samen bij de Gouden Carolus het glas te heffen op mijn behouden thuiskomst en daar omhels en kus ik al die lieve mensen die de moeite hebben genomen om er voor mij te zijn.
Ik doe een kort verhaal over mijn reis.
Het in de ban raken van het "Santiago syndroom", mijn besluit om de hele afstand terug te fietsen om even karakter te tonen, het alleen zijn en het weer thuis willen komen.
Dat dit de moeilijkste dag was van mijn camino, dertig kilometers van huis en invulling te hebben moeten geven aan zo veel uren "wachten".
We luisteren nog even naar het lied van de Belgische Miel Cools, getiteld "Houden van" en tot slot naar "I did it my way".
Daarna neemt Wil het woord en spreekt welgemeende woorden over mijn tocht, mijn eigenwijsheid om op de fiets ook terug te keren, biedt mij namens het Gilde St.Joris en "aansterkingspakket" aan waarna het gilde het voor ons zo bekende "Kom klinken wij nu kloek en fier" zingt.
Ik meng mij onder mijn familie, vrienden, vriendinnen en kennissen en probeer met iedereen te praten, met de een weer wat uitgebreider dan met de ander.
Ik ben voldaan en blij.
Mijn camino is voorbij, het is afgesloten.
Het was een prachtige tocht waarbij ik veel interessante en gezellige mensen ontmoet heb, ook mijzelf een paar keren ben tegengekomen, indrukken heb opgedaan, emoties heb gezien en emoties heb getoond, nog meer relativeerde, blij was met soms bijna niets, tevreden terugkijk en nogmaals dank zeg aan degenen die mij hielpen en ermee instemden.
En in dit laatste geval doel ik speciaal op mijn vrouw, "ons Wilhelmien" de spil in mijn leven en ons gezin en mijn twee kinderen Andre en Marcel.
(via Arendonk, Postel, Esbeek, Poppel (B), Hilvarenbeek)
Gereden kilometers: 63 totaal 5062
Het weer: bewolkt, rond de twintig graden, westenwind en GEEN REGEN!!!!!!!!
Uitgeslapen in Turnhout en om tien uur uitgebreid ontbeten, om half elf weg maar de aankomst in Hilvarenbeek is pas voorzien om half acht.
En wat doe je dan als je alleen maar een fiets bij je hebt?
Fietsen naar Oud Turnhout, Arendonk, Postel, juist voor Postel mijn fiets gepoetst, door naar de abdij, een uitsmijter gegeten.
De abdij is 's maandags gesloten voor bezoekers maar ik bel aan en word ontvangen door broeder Raf die mij koffie en cake aanbiedt.
We praten over de congregatie, over mijn belevenis betreffende de reis naar Santiago, over de congregatie in het huidige Congo, het vroegere Zaire waar broeder Raf zelf ook jaren verbleven heeft en we praten over Sokin, Trans Benz, Trans Mack, Limete, Kingabwa, de familie Achour, etc.,etc.mensen en bedrijven die we samen kennen.
Ik bezoek de tuin en de kerk en steek daar voor het Mariabeeld de echt de allerlaatste kaarsjes aan rijd via Reusel, Mierde, Esbeek richting Hilvarenbeek.
Maar ik zal dan nog 3 uur moeten wachten, dus toch maar wat extra kilometers maken en weer naar Poppel.
Ik drink bij Mieke Pap een pilsje, praat er met een aannemer over zijn reis naar Marokko en met de eigenaresse over mijn trip.
Daarna een frietje met en terug naar Beek over de Roovertse Dijk.
Juist voor de grens achter het kapelletje wissel ik van kleding, een nieuw frisgewassen fietssetje aan.
Wanneer ik de kerktoren van Hilvarenbeek zie stop ik geniet even en maak een foto.
Op de laatste meters van het fietspad probeer ik luid te zingen "I did it my way" maar mijn stem stok en ik moet er nog twee keer op aanleggen vooraleer ik het uit kan schreeuwen.
Verder en dan stop ik bij het pand van Hans en Mieke om er achter van de tuintafel de bloemen te pakken voor "ons Wilhelmien".
Ik stap op de fiets, wacht nog een minuutje en klokslag half acht rijd ik het Vrijthof op.
Een geweldig moment..........en dan die hele groep mensen voor de kerk.
Er volgt een emotionele hereniging met mijn vrouw, de kinderen, mijn twee zusjes, een nichtje en twee zwagers.
Ik nodig de groep uit om samen bij de Gouden Carolus het glas te heffen op mijn behouden thuiskomst en daar omhels en kus ik al die lieve mensen die de moeite hebben genomen om er voor mij te zijn.
Ik doe een kort verhaal over mijn reis.
Het in de ban raken van het "Santiago syndroom", mijn besluit om de hele afstand terug te fietsen om even karakter te tonen, het alleen zijn en het weer thuis willen komen.
Dat dit de moeilijkste dag was van mijn camino, dertig kilometers van huis en invulling te hebben moeten geven aan zo veel uren "wachten".
We luisteren nog even naar het lied van de Belgische Miel Cools, getiteld "Houden van" en tot slot naar "I did it my way".
Daarna neemt Wil het woord en spreekt welgemeende woorden over mijn tocht, mijn eigenwijsheid om op de fiets ook terug te keren, biedt mij namens het Gilde St.Joris en "aansterkingspakket" aan waarna het gilde het voor ons zo bekende "Kom klinken wij nu kloek en fier" zingt.
Ik meng mij onder mijn familie, vrienden, vriendinnen en kennissen en probeer met iedereen te praten, met de een weer wat uitgebreider dan met de ander.
Ik ben voldaan en blij.
Mijn camino is voorbij, het is afgesloten.
Het was een prachtige tocht waarbij ik veel interessante en gezellige mensen ontmoet heb, ook mijzelf een paar keren ben tegengekomen, indrukken heb opgedaan, emoties heb gezien en emoties heb getoond, nog meer relativeerde, blij was met soms bijna niets, tevreden terugkijk en nogmaals dank zeg aan degenen die mij hielpen en ermee instemden.
En in dit laatste geval doel ik speciaal op mijn vrouw, "ons Wilhelmien" de spil in mijn leven en ons gezin en mijn twee kinderen Andre en Marcel.
-
26 Juni 2012 - 16:32
Henk En Sjan Baars:
Beste Louie van harte gefeliciteerd met jouw geweldig avontuur en prestatie.
We hebben genoten van jouw reisverslagen. Geniet van jouw thuis zijn en tot ziens. -
26 Juni 2012 - 16:39
Bart Spierings:
Welkom in beek Louis!! Je hebt een top prestatie geleverd!! Van harte proficiat. -
26 Juni 2012 - 18:38
Geke:
Louis, ik kan alleen maar zeggen. chapeau, chapeau, chapeau. ! ! ! -
27 Juni 2012 - 11:19
Annette:
Wauw, Louis, wat een topprestatie! Gefeliciteerd! Wat moet dat fijn zijn om weer met het einddoel herenigd te zijn. Wat zullen jullie elkaar veel te vertellen hebben. En wat zullen die laatste uren gevoelsmatig lang geduurd hebben... Geniet van alles!
Groetjes, Annette -
28 Juni 2012 - 22:14
Jeronimo:
Wat een hartverwarmende thuiskomst moet dit geweest zijn! Fantastisch gedaan, jij hebt op de terugweg enorm gas gegeven.
Dank voor de harten onder de riem richting mij. Heb goed genoteerd waar die hond in noord-Spanje woont...
En slim dat stukje om, tellertje net door de 5000 heen. ;-) -
10 Juli 2012 - 10:04
HELLO:
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
